Μεγάλη η ανταπόκριση του κόσμου για το έθιμο του Κλήδονα στον Βύρωνα

 Το έθιμο του Κλήδονα τίμησαν με την παρουσία τους οι Βυρωνιώτες την Παρασκευή 24 Ιουνίου στην Πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Ταπητουργείο), σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Βύρωνα.

Πλήθος κόσμου παρευρέθηκε, πήδηξε τη φωτιά, που ανάβει σύμφωνα με το έθιμο παραμονή της γιορτής του Αϊ-Γιάννη και στη συνέχεια διασκέδασε με το λαϊκό συγκρότημα του Δημήτρη Κωσταβασίλη.

Την εκδήλωση συντόνισε η Πρόεδρος της Ένωσης Μικρασιατών Βύρωνα, Μαριάννα Μαστροσταμάτη η οποία και εξήγησε στους παρευρισκόμενους με κάθε λεπτομέρεια το συγκεκριμένο έθιμο.

Το έθιμο του Κλήδονα τίμησε με την παρουσία της η Δημοτική Αρχή. Ο Δήμαρχος Βύρωνα Γρηγόρης Κατωπόδης, οι Αντιδήμαρχοι Ελένη Βασιλοπούλου, Χρήστος Σπυρόπουλος, Μιχάλης Καραγιάννης και Γιάννης Μαυρίκης, ο Πρόεδρος του Ντάνκαν Γιώργος Αρβανίτης, η Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας Λεμονιά Κλωνάρη και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Αντώνης Γεωργαντάς και Σοφία Δασκαλάκη.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία των Προσκόπων, των Οδηγών, της Θεατρικής Ομάδας "Απόφοιτοι", της Χορωδίας των ΚΑΠΗ, της Εθελοντικής Ομάδας Δασοπροστασίας Βύρωνα και του δημότη Νίκου Βούρτση.

Το έθιμο του “Κλήδονα”:

Το προσωνύμιο «Κλήδονας» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «κλήδων» που σημαίνει προγνωστικός ήχος και χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει τον συνδυασμό των τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων κατά τη διάρκεια μαντικής τελετής.

Ουσιαστικά ο «Kλήδονας» σχετίζεται με μια λαϊκή μαντική διαδικασία, η οποία λέγεται ότι αποκαλύπτει στις άγαμες κοπέλες την ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.

Σύμφωνα με το έθιμο, την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού, οι ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού και μία από αυτές πηγαίνει στο πηγάδι να φέρει το «αμίλητο νερό» και στη διαδρομή μέχρι το σπίτι δεν πρέπει να μιλήσει σε κανέναν.

Στο σπίτι το νερό μπαίνει σε πήλινο δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα προσωπικό της αντικείμενο, τα λεγόμενα ριζικάρια και στη συνέχεια σκεπάζουν το δοχείο με κόκκινο ύφασμα και το δένουν ενώ παράλληλα προσεύχονται στον Αϊ-Γιάννη και τοποθετούν το δοχείο σε ανοιχτό χώρο, όπου μένει όλη νύχτα. Την ίδια εκείνη νύχτα λέγεται ότι τα κορίτσια θα δουν στα όνειρά τους το μελλοντικό τους σύζυγο.

Παράλληλα, την παραμονή της γιορτής του Αϊ-Γιάννη Ιωάννη, αναβιώνει και το γνωστό έθιμο με τις φωτιές: Στη πλατεία του χωριού στήνεται μια μεγάλη φωτιά πάνω από την οποία πηδάνε όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Σύμφωνα με την παράδοση, η φωτιά, επιφέρει την κάθαρση και οι άνθρωποι απαλλάσσονται από το κακό

Ο Αϊ-Γιάννης λέγεται και Ριζικάρης αφού η παράδοση λέει ότι φέρνει τύχη και γι' αυτό έπρεπε από την παραμονή οι κάτοικοι του χωριού να έχουν τακτοποιήσει όλες τις οικιακές δουλειές τους.

Επίσης ο Αϊ-Γιάννης αποκαλείται και Ριγανάς, επειδή την ημέρα αυτή έβγαιναν και μάζευαν ρίγανη, η οποία έπρεπε να συλλεχθεί πρωί πρωί, πριν από την ανατολή του ηλίου, αφού πίστευαν, ότι έτσι είχε μαγική δύναμη.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr

* Φωτογραφίες: Αντώνης Συμεωνάκης