Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης
Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, στις 26 Νοεμβρίου 2007 καθιερώθηκε η 20η Φεβρουαρίου ως ετήσια Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Κεντρικός στόχος της ημέρας αυτής είναι η παγκόσμια κινητοποίηση για την καταπολέμηση της φτώχειας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, στην κατεύθυνση επικράτησης της κοινωνικής ισότητας. Καθοριστική για την καθιέρωση της εν λόγω ημέρας ήταν η γνωμοδότηση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO).
Η εφαρμογή της άρχισε το 2009 και ίσως δεν είναι τυχαίο ότι αυτό συνέβη μέσα στην καρδιά της παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που συνοδεύτηκε από μεγάλες κοινωνικές πληγές.
Μια κοινωνία που θέλει να βρίσκεται σε τροχιά κοινωνικής δικαιοσύνης, δεν μπορεί να είναι ανεκτική σε κάθε λογής διακρίσεις, λόγω φύλου, ηλικίας, φυλής, εθνικότητας, θρησκείας, κουλτούρας και σεξουαλικής προτίμησης. Η Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης αποτελεί ημέρα δράσης κατά των ανισοτήτων, πρωτίστως της κοινωνικής, την οποία κάποιοι στη χώρα μας θεωρούν «στοιχείο της ανθρώπινης φύσης».
Επειδή κάποιοι αποδίδουν τα κοινωνικά προβλήματα και τις κοινωνικές ανισότητες στην έλλειψη πόρων, καλούμαστε την ημέρα αυτή να διακηρύξουμε ότι δεν είναι φτωχός ο σημερινός κόσμος. Ο παραγόμενος πλούτος παγκοσμίως αρκεί για να εξασφαλίσει την οικονομική ευημερία σε όλους τους λαούς και τους ανθρώπους του πλανήτη μας. Το πρόβλημα είναι ότι η σημερινή παγκόσμια τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης είναι άδικη και άνιση. Συνεπώς, το ζητούμενο είναι η γενναία ανακατανομή του παγκόσμιου πλούτου, τόσο ανάμεσα στις χώρες και περιφέρειες όσο και εντός των κοινωνιών.
Επίσης καλούμαστε να προβάλουμε μια σύγχρονη αριστερή αντίληψη για την ανάπτυξη, που δεν μπορεί να είναι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνική, οικολογική και ανθρώπινη. Συντηρητικοί πολιτικοί ταυτίζουν την έννοια της ανάπτυξης με την οικονομική μεγέθυνση (economic growth). Διαψεύδονται από την εμπειρία και της χώρας μας, που επί χρόνια κατέγραφε θετικούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης. Αυτό, όμως, δεν την εμπόδισε να βρεθεί, μετά το 2009, στην δίνη μιας πρωτοφανούς κρίσης, με κύρια παράμετρο την εκτόξευση στα ύψη του δημόσιου χρέους.
Τα χρόνια της κρίσης, συμπολίτες μας έχασαν τις δουλειές τους, άνθρωποι με οικογένειες και παιδιά δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Συμπολίτες μας με πτυχία ή μη αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Η οικονομική κρίση προκάλεσε προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων όπως κοινωνικό αποκλεισμό, έριδες στο οικογενειακό περιβάλλον, δυσλειτουργικό χειρισμό δύσκολών καταστάσεων όπως το άγχος, αρνητικές σκέψεις, κατάθλιψη κ.α.
Εκατοντάδες κάτοικοι του Βύρωνα καταφεύγουν στα κοινωνικά δίκτυα φροντίδας (Δίκτυο Αλληλεγγύης, Εκκλησία) και στις δομές του Δήμου με σκοπό να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.
Προτεραιότητα της δραστηριότητας της κοινωνικής πολιτικής του Δήμου είναι να σταθεί στο πλευρό των δοκιμαζόμενων συμπολιτών μας, να μπορέσει να τους στηρίξει. Να αναπτύξει ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές δομές του αξιοποιώντας ευρωπαϊκά προγράμματα αλλά και ίδιους πόρους του Δήμου.
Η ανεργία για μας δεν είναι ένα ακόμη πρόβλημα είναι το κεντρικό πρόβλημα.
Ξεχωριστή σημασία για μας έχουν οι άνθρωποι που βρίσκονται στο τέλος του εργασιακού τους βίου και έχουν μια πρόσθετη δυσκολία να βρουν δουλειά. Η ανεργία των νέων ανθρώπων έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η μετανάστευση, η υποαπασχόληση, η εργασία σε τομείς άσχετους με τις σπουδές τους.
Γνωρίζουμε ότι οι δυνατότητές μας είναι περιορισμένες αλλά θα τις εξαντλήσουμε ώστε να σταθούμε δίπλα στους ανέργους συνδημότες μας και να τους στηρίξουμε με όποιο τρόπο μπορούμε. Σημαντικός θα είναι ο ρόλος του Κέντρου Κοινότητας του Δήμου μας στην επίτευξη των παραπάνω στόχων.
Χρήστος Γ. Σπυρόπουλος
Αντιδήμαρχος
Κοινωνικής Προστασίας & Αλληλεγγύης
Δήμος Βύρωνα
